ماها لخت بدنیا اومدیم...لخت هم از دنیا میریم...

هر که آمد عمارتی نو ساخت      رفت و منزل به دیگری پرداخت

یه روز به فکر بازی، توی دنیای اسباب بازی ها غرق و یه روز تو فکر سرگرمی و دنبال شنیدن قصه و دیدن تصویر و گذران وقت به هر نحوی و تکیه کلام بود، اه حوصله ام سر رفت...یه روز تو فکر سفر  

دسته جمعی و کوه و راه و ورزش و مسابقه!!! 

یه روز تو فکر خوشکل تر شدن و خوش سیما تر بودن و لباسای شیک!!! 

یه روز جاه طلب و دنبال مباهات و جون دادن واسه هر چیز که مایه مباهات میشه... 

این دوره همچین آدمو مست ولای خویش میکنه که که حاضر میشه همه چیز حتی عزیزان خود رو تو اون راه فدا کنه... 

یه روز عاشق ثروت!!! آخ از این روز لعنتی!!! 

همه روزهای بالا فراموش میشه و کمرنگ ... دیگه نه فکر قصه میگرده نه شبرنگ... 

تو این دوره اونکه بدها همه دارند تو یکجا داری... 

حسادت... 

شهوت... 

تکبر... 

طمع... 

خشم... 

شکم پرستی ... 

دروغ.. 

فقط فکر یه واژه (مال) 

دریغ از اینکه بفهمه هرچی انبار میکنه واسه کسیه که کار نمیکنه!!! 

تو فکر خونه خوب ... ماشین توپ ... دکوراسیون... بچه خوشکل داشتن!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

آخ که همه اینها ،به آخی از آدم بیرون میره! 

نمیگم اینا بده ...خیلی هم خوبه اما نه به قیمت اون ۷ تا که تو بالا نوشتم! 

سعی کنیم از راه درست به گنجهای موجود در این جهان دست پیدا کنیم و اون رو ،با اونها که تلاش میکنن تقسیم کنیم! 

و اگه این گنج یه روز مال ما شد بدونیم که تو حلالش حسابه و، تو حرامش عقاب! 

یاد بگیریم اگه چیزی رو از دست میدیم افسوس نخوریم... 

ماها لخت به دنیا اومدیم و نحیف نه با لباس زر بافت و قوی... لخت هم از دنیا میریم...

بعضیا همراه با از دست دادن قسمتی از داراییشون قید عزیزانشون رو هم میزنن!! 

همه اینها شنیدستی و دیدستی و بهانه ای شد تا بگم در گوش تو ای یار که از تمام مراحل نامبرده میشد نهات استفاده رو برد... 

و تمام اون روزها رو و تجربه ها رو تو مرحله آخر که مرحله علاقه شدید به فرزند در انسان بوجود میاد...

بیشترین میل انسان میل به فرزنده و بیشتر از دیدن هر چیز از مشاهده فرزند لذت میبره.. 

با یه دنیا مهر به فرزند خود انتقال دهید... 

تا اون بتونه از روزهایی که ما بنا به دلایلی نتونستیم استفاده ببریم استفاده کامل رو ببره!