پیرمرد دانا!(سربازیه من)

سلام ... یه روز  تو خدمت سربازی که داشتم ابرا رو با دردای دلم آزرده خاطر میکردم...به سمت در خروجی پادگان راهی که به بهانه خرید وارد خانه های سازمانی بشم.. اونجا آدم بود، زن بود، بچه بود ... زندگی بود..رسیدم بازارچه .. ابرا خوشحال از اینکه وقتی مشغول شم به خرید دست از سرشون بر میدارم..
چشمم به پیرمردی افتاد که گوشه یه حوض خالی نشسته بود و تکیه به عصای چوبی خودش داده بود ...اونم مثل من با همه فرق داشت حس و حالش...گفتم سلام حاجی ... چونه اش رو از روی عصا بلند کرد و با چشماش دنبال صدا میگشت..تا من رو پیدا کرد و یه لبخند چاشنیه دیدنم...سری تکون داد و من دوباره گفتم ... سلام حاجی خوبی... یه سوال دارم.. چرا نمیگذره این روزای لعنتی!به علی دیگه خسته شدم ...چهار ماهه خونه نرفتم .تازه هشت ماه دیگه مونده تا تموم شه خدمتم...باز لبخند زد..صداش رو شنیدم...گفت اگه خیلی ناراحتی بیا جاهامون رو عوض کنیم من الان خونه ام اما نمیدونم چند وقت دیگه مونده تا تموم شه کل عمرم...من به معنای واقعی و به قول بچه ها قفل کردم...پیر مرد ادامه داد برو جوون این که جزو بهترین روزهای زندگیته ...عمرت هم میگذره ...همچین میگذره که نمیفهمی چطور گذشت..به ابرا نگاه کردم ،شونه هاشون رو تکون دادن...هیچ حرفی واسه گفتن نداشتم... تو گلوم یه چیزی سنگین شده بود.آروم شده بودم. دستم رو به سمت پیر مرد دراز کردم...با اون یکی دستم آروم روی دستش زدم.. زنده باشی حاجی ... نمیدونم چی گفتی ولی آرومم کردی به مولا///
بازم لبخند زد و سرش رو آروم تکون داد... الان چهار ساله از اون موضوع میگذره[:S001:] یعنی چهار ساله که خدمت من تموم شده... نمیدونم اون پیرمرد هم تموم شده یا نه ... اگه هست ایشالا در صحت باشه و اگه خدای نکرده ... ایشالا در آرامش..
هیچوقت اونروز رو فراموش نکردم و مثالی شد برای روزای بی طاقتی من! طعم دقایق رو وقتی دور میشن باید چشید..ابعضی وقتا میشه دعا میکنم کاش اون روزا .. ابرا ... رفقا.. و اون پیر مرد دانا برگردن... 

پی: روزا میگذرن غم سختیشون رو نکشید و آرزوی رفتنشون رو نکنید ...طعم دقایق رو وقتی دور میشن باید چشید 

...